هر صبح جمعه سراغت را از باد صبا می ‏گیرم،

 

نشانى از کوى آشناى تو می‏پرسم،



اما باد صبا چون همیشه پاسخى ندارد.



آه که غروب جمعه چه دل‏گیر است،



چشمهاى ابرى منتظران هواى باریدن دارد.



هفته‏ اى دیگر نیز بی ‏گل روى مولا سپرى میشود،



چه سخت و طاقت‏ فرساست:



«عزیزٌ علىّ أن أرى الخلق ولاترى ولاأسمع لک حسیسا ولانجوى».

 





برچسب ها : امام زمان  ,